Birisi dinleyip geçtiğimiz, birisi de dönem dönem değiştirdiğimiz şey. Düşününce kişiden kişiye değişmesini de gayet normal buluruz. Ancak size farklı bir şeyden bahsetmek istiyorum. Bugün size hayattaki çoğu şeyde olduğu gibi holigan sayısının azımsanamayacak kadar fazla olduğu 2 konudan bahsedeceğim.

Müzikle başlayalım

Müzik adına azımsanamayacak kadar fazla kategorinin ortaya çıktığı günler yaşıyoruz. Eskiden sözler ön plandayken, bugün sound ön planda. Buna kanıt olarak sözün ön planda tutulduğu müziklerin yaptığı hit ve soundın ön planda tutulduğu müziklerin yaptığı hit argüman olarak sunulabilir. Müziğin eğlence olarak görüldüğü günlerde de bu durum son derece normaldir.

Ancak çoğu sektörde olduğu gibi burada da holigan insanlar vardır. Bu insanlarla karşı karşıyayken sevdiğiniz müziğin 2 dakikada ‘çöp’ ilan edilmesini geçtim, aynı zamanda savunma yaptığınız anda siz de ‘kulaksız’ ilan edilebilirsiniz. Buradan komik muhabbetler de doğabilir, karşılıklı bir holiganlık varsa uzun sürecek bir tartışma da doğabilir. Oysa 3 dakika sonra muhtemelen farklı bir kategoriden yeni bir müzik çalmaya başlayacaktır. Zevklerden ötürü bir tartışmanın başlaması komik değil midir?

Kimimiz Türkçe rap, kimimiz Türkçe pop, kimimiz Türkçe rock, kimimiz de bunların yabancı olanlarını dinler. Gayet normaldir. Ancak bu müziklerin YouTube’daki yorumlarına baktığınız zaman bir sürü kıyasla karşılaşırsınız. Az dinlenen bir şarkıya bakıyorsanız zaten yorumların “A şarkısı 50 milyonken bu neden 100 bin” şeklinde olacağını önceden tahmin edebilirsiniz. Oysa bu sorunun cevabı basittir, A şarkısı 50 milyonun zevkine hitap ederken mevzubahis şarkı da 100 bin kişinin zevkine hitap etmektedir.

Ancak bir konu var ki bu konu müziği üretenlere de zarar verdiğinden değinmek istiyorum: sürü psikolojisi. Daha önce hiç sosyal medyada linçe maruz kalmış bir şarkıyı dinlediğinizde “iyi de bu müzik kötü değil” dediniz mi?

Ben beğenmedim, ama…

Ama dedikten sonra cümlenin devamına göre yukarıda bahsettiğim durum karşımıza gelebilir. Daha çok rap şarkılarında karşılaştığımız bu duruma göre kişi, bir algıya yakalanmıştır ve beğenmediğini idda ettiği şarkıyı tekrar tekrar dinledikçe işin içinden çıkamaz hale gelir. Aynı şey beğenilen şarkılar için de geçerlidir, güzel olmayan bir müziğe planlı şekilde kaliteli bir reklamcılık yapılır ve müzik ünlenir. Son zamanlarda sık karşılaştığımız bir şeydir.

Tarzlar

Evet, o konuya geldik… Tarz her şey hakkında olabilir; müzik hakkında olabilir, okunan kitaplar hakkında olabilir, giyim hakkında olabilir, renk hakkında olabilir… Bu liste böyle uzar da gider. Ama tarzlara çoğunlukla önyargı ile yaklaşılır. “O müzik dinlenir mi”, “o kitap okunur mu”, “öyle mi giyinilir”, “bu renk iğrenç bir renk” gibi bir sürü cümleye maalesef ki maruz kalınabilir. Oysa o müzik de dinlenir, o kitap da okunur, öyle de giyinilir, o renk de tercih edilir. Bunda ne var ki? Gel de insanlara anlat.

Asıl anlatmak istediğim şey işte buydu. Neden herkes, her şeye karışır? Tercihler ve zevkler sadece kişiyi ilgilendirmez mi? Bu sataşmalarla büyük bir topluluk nasıl geçinebilir?

Doğru cevap, büyük bir topluluğun bu sataşmalarla geçinemeyeceğidir. Müzik kısmında bahsettiğim gibi algıların da büyük bir pay sahibi olduğu türden bir konudur bu. Sorun şu ki, algılar doğru sanılmaktadır. “X kişisi yanlış yapıyor”muş. X kişisine neden böyle düşündüğünü soruldu da mı bu kanıya varıldı? Tabii ki hayır.

Günümüzde bu yüzden çok fazla tartışmalar yaşanmakta. Keşke yaşanmasa. Çekememezlik en üst noktada, keşke öyle olmasa. İşte toplumsal kavgaların çoğu da bu yüzden var.

Demek istediğim şudur ki her fikre, her görüşe saygı duymalıyız. Bir fikrin azınlık olması o fikrin yanlış olduğunu göstermez, ki biz bile doğru olduğunu kabul ettiğimiz şeyler için yarın aynı şeyi düşünmeyebiliriz. Bu doğaldır. Hepimiz için iyi dileklerimle, hoşça kalın.

Herkese tekrardan selam! Yine bir pazar günü ve yine yapacak bir şey yok… Aslında var, ancak kimimiz için plan yapılabilecek gün denk gelmiyor, kimimiz haftanın stresini evde durarak atmak istiyor, kimimiz tabiri caizse dışarı çıkmaya üşeniyor. Bugünlük ben üşenen kısımdayım ve 5 dakikanızı alarak pazar gününüze ekstra okuma aktivitesi getirmiş olacağım.

Son zamanlarda plan yapamadığımız günlerde bir müzik eşliğinde tek başımıza turlamanın çok eğlenceli olabileceğini keşfettim. Şehirde daha önce hiç bulunmamış olduğunuz bir bölgedeki herhangi bir kafede çay eşliğinde YouTube videolarını izlemek, bir turistik bölgeyi keşfederek oradaki yabancı insanlarla bir şekilde iletişim kurmaya çalışmak, değişik fikirlerle oluşturulmuş selfieler düşündüğünüzden kat ve kat fazla eğlenceli olabilir ve vakit geçirmenizi sağlayabilir. Eğer şu an evde durmak istemiyorsanız denemeye değer, öyle değil mi?

Yalnız evden çıkmadan önce unutmamanız gereken 3 5 şeyi de belirtmek isterim, tabi bunların sığacağı kadar büyük bir çantanın da bulunması şartıyla. Eğer yukarıda söz ettiğim gibi tek şekilde çıktıysanız size yetecek bir termos dolusu kadar filtre kahve, ne olur ne olmaz amacıyla çift sayı olacak şekilde karton bardak, seviyorsanız evinize yakın bir noktadan veya dışarıda bulunduğunuz konuma yakın bir noktadan aldığınız simitiniz veya sandviçiniz ve eğer hala kış mevsimindeysek tüm koşullara önlem niteliğinde çantaya sığdırdığınız ufak şemsiyeniz. Yedek maskeyi ve anahtarı unutmadığınızı varsayarak yapabileceğimiz şeylerden bahsetmek istiyorum.

En güzel kısma geldik!

Çantamızı hazırladık, gitmek istediğimiz yeri kararlaştırdık. Kimimiz turistik bir yere, kimimiz merak ettiği bir semte gitti. Bense henüz karar verememiş kişileri de bu satırda yanıma alıp sahile gitmeye karar verdim. Kararsız arkadaşlarımla beraber güzel bir plan yaptım, ancak önce sahile ulaşmamız gerekiyor.

Sahile ulaştık, artık planımı açıklama zamanı geldi. Sahillere kurulmuş Belturları değil de, bisiklet istasyonlarından birini veya park edilmiş elektrikli scooterlardan kişi sayımız kadar olacak şekilde bulmamız gerekiyor. Ancak bunun için haritayı kurcalamak zorunda değiliz, sahil upuzun ve yolda yürürken dinlediğimiz müzikle birlikte bu boş geçme potansiyeli yüksek olan pazar gününden keyif alıyoruz. İşte bu kadar!

Elbette ki sahili olmayan şehirleri de düşünerek bu satırı da yazmaya başlıyorum. Çözümümüz alışveriş merkezleri.

Alışveriş merkezlerindeki mağazaları gezmek her zaman güzel bir fikirdir. Mağaza mağaza gezerek bir kıyafet beğenmek, veya evimizin ihtiyaçlarını en estetik olacak şekilde nereden alabiliriz araştırması her zaman zevkli olacaktır. Tabii bu şekilde ne kadar vakit geçireceğiniz biraz da alışveriş merkezindeki mağaza sayısına bağlı olacağından dolu bir alışveriş merkezine gitmeniz çok iyi bir fikir olacaktır. Şimdiden hepinize iyi gezmeler!

2022 çoğumuz için hızlı, çoğumuz için kavanozdaki balı süt dolu bir bardağa döküyormuşçasına yavaş başladı. Kimimiz için okul, kimimiz için iş mücadelesi devam ederken; diğerlerimiz için eğlence kısmı devam ediyor. Benim için okullu olan kısmı devam ediyor, ancak ben duruma alıştığımdan dolayı çok da sorun olmuyor. Alışamadığım tek şey yüz yüze eğitim ve yüz yüze yapılmış olan sınavlarım.

Yüz yüze eğitimi, okul çıkışlarında beraber yapılan planları her ne kadar özlemiş olsam da yüz yüze yapılan sınavlara alışmam uzun zaman alacak gibi görünüyor. Hele gözlerini dikip uzun süre bizi gözetleyen, sürekli yanımızdan geçerek bir öne bir arkaya giden öğretmenlerin sınav sırasında oluşturduğu dikkat dağınıklığı… Neyse ki şikayetname yazmıyorum, şanslısınız 🙂

Zaten 2022 yılı benim için hem bloggerlığa hem de hayata kelimenin tam manasıyla atılış yılı olacak. Bunu 11 gün gecikmeli olarak yazsam da tüm oklar bunu gösterdiğinden dolayı aksini idda edemiyorum. Yapılan planların değişmesi, yüzü sanki farklı dilde yazılmış gibi gözüken akademik yazılara çevirmek, o malum kağıtlarla eskiye nazaran daha fazla karşılaşmak ve saire. Sanırım gidişattan memnun olmak gerekiyor.

Biz gidişattan memnun oluruz da ah şu virüs eksik kalsa. 2019, 2020, 2021 derken 2022 yılına girdik ve hala virüsün gücünden bir şey eksilmiş değil. Plan yaparken yaz mevsiminden bahsetmiyorsak daima 2 kez düşünmemiz gerekiyor. Hele ki bugünlerde yaşanan vaka artışını hatırladıkça maskemiz takılı mı diye kontrol edip duruyoruz, çok sıkıcı. Sanırım artık hiçbir zaman her şey dört dörtlük olmayacak. Açıkçası alıştığımızdan dolayı da sorun olmuyor artık. Alışılmışın dışında olarak yaşadıklarımızı da garipsememeye de başladık ya, neyse.

2021’e dönecek olursak…

Neredeyse yarısını evde geçirdiğimiz bir yıl olduğu için genel olarak hiçbirimiz iyi anılar yaşamadık. Yasaklar bittiğinde ayakkabıyı nasıl bağlayacağımızı hatırlamaya çalışırken yıl bittiğinden dolayı geriye dönüp de bakmaya gerek yok aslında, ama yine de anlatayım.

Bir kısmı evde geçen bir yıl olduğundan daha çok televizyonla ve internetle geçti. Futboldaki başarısızlığı basketboldaki Avrupa şampiyonluğuyla kapatıp keyfimize baktık, hep birlikte gururlandık. Daha sonra ampute milli takımının başarısını da görünce daha bir güzel hissettik. Her ne kadar gidemesek de Formula 1 ayrı bir heyecandı. Öyle ya da böyle bunu da bitirdik, aynı 2022’yi bitireceğimiz gibi…